Lodowiec

[William]

-Jakie szczęście, że nie muszę tu spać. - wskazałem głową na łóżko. Zeskoczyłem z ''szachownicy'' na ziemię i klęknąłem przy jednej z kostek.

[Ellie]

-Tak, rzeczywiście szczęście.-uśmiechnęłam się.

[William]

Wstałem. Zmarszczyłem brwi.

[Ellie]

-Hm?-spytałam,a patrząc na Williama.

[William]

-Nie, nic... Wydawało mi się, że coś słyszałem.

[Ellie]

Do lodowca weszła bezgłośnie Rena. Na ustach miała złośliwy uśmiech. Za naszymi głosami doszła do sypialni, oczywiście ukrywając się. Wokół mnie w jednej sekundzie pojawiła się gęsta, czarna mgła. Poczułam się słabo i dziwnie nieswojo. Upadłam z głuchym hukiem. Rena wciąż się ukrywała.

[William]

Przymknąłem oczy i wciągnąłem powietrze. Wyczułem szóstym zmysłem, że ktoś jest w pokoju. Odwróciłem się w stronę Reny, choć jej nie widziałem.

[Ellie]

Zaczęłam się trząść z zimna. Nic nie widziałam, ani nie czułam.

[William]

Przeniosłem Ellie na łóżko i podszedłem do kryjówki Reny.

[Ellie]

Mgła poszła za mną. Rena przeniosła się cicho do innego pokoju.

[William]

Wytężyłem słuch i ruszyłem za Reną.

[Ellie]

Rena ukryła się w jadalni.

[William]

Wszedłem za Reną. Bezszelestnie wyjąłem miecz i przyłożyłem jej od tyłu do gardła.

[Ellie]

Rena poczuła chłód stali miecza. Zmieszała się lekko. Po chwili wykorzystała drugą moc. Przed oczami Williama ukazał się obraz sypialni, a na łóżku umierającej mnie. Miała nadzieję, że William odejdzie.

[William]

Zacisnąłem zęby, ale się nie ruszyłem. Wiele mi można było zarzucić, ale nie naiwność. Na wszelki wypadek wykorzystałem moc bilokacji i ''rozdwoiłem się'', wysyłając ''drugiego mnie'' do sypialni.