Lodowiec

[Ellie]

Przed oboma Williamami przed oczami był obraz mnie umierającej. Nie dało się od tego uciec.

[William]

Wytworzyłem wokół swojego umysłu (a raczej obu) barierę. Przycisnąłem miecz nieco mocniej do gardła Reny.

[William]

________________________________
Muszę iść.

[Ellie]

Rena prychnęła gniewnie. Jednak mgła nadal nie ustępowała z mojego bezwładnego ciała.
-I co mi zrobisz?-mruknęła złośliwie Rena.-Jak mnie zabijesz, mgła na zawsze będzie wisieć nad ciałem El.
_________
Okey

[William]

-Mam tarczę, która może osłonić wszystko przed wszystkim. - odparłem cicho.

[Ellie]

-I będziesz chodził za Ellie, by ją chronić od mgły?-spytała z drwiną.-Puść mnie, a cofnę  mgłę.-powiedziała, czekając na reakcję Williama.

[William]

-To, czy ci uwierzę, to już moja sprawa.

[Ellie]

-Czyli tak postoimy. Bo ja pierwsza nie odpuszczę.-odparła Rosa stanowczo. Mgła nad moim ciałem przybrała intensywności.

[William]

-Być może. Wracając do poprzedniego tematu, moja tarcza działa na odległość, więc nie musiałbym za nią chodzić. a jeśli chodzi o puszczenie cię, proszę bardzo. Ale pamiętaj; jedna kropla mojej krwi może zdecydować o twoim losie. - to mówiąc, powoli opuściłem miecz.

[Ellie]

Rosa zachichotała szatańsko i uciekła. Mgła opadła. Wstałam, jednak zaraz miałam mroczki przed oczami i padłam na łóżko nieprzytomna.

[William]

Skrzywiłem się z niesmakiem. Nie lubiłem więzić ludzi ani ich zabijać, choć tych jak najbardziej winnych własnoręcznie bym ukartupił.

[Ellie]

Leżałam nieprzytomna. W pewnym momencie poruszyłam się nerwowo.

[William]

Zachwiałem się. Przyłożyłem dłoń do czoła i ruszyłem do sypialni.

[Ellie]

Przed moimi oczami pojawił się koszmarny obraz. Nie wiedziałam co się dzieje wokół. Przeszły mnie zimne dreszcze.

[William]

Przeszedłem do sypialni i ''zlikwidowałem'' swoją drugą postać. Usiadłem na łóżku przy Ellie.